[vc_row][vc_column][vc_column_text text_larger=”no”]

آسانسور و دانش تخصصی در طراحی، تولید و بهینه سازی آنها به سرعت در حال به روز شدن هستند.

آسانسور به عنوان یک بخش بسیار با ارزش و ضروری در ساختمانهای چند طبقه بسیار بخش حساس و پرخطری هستند.

هرگونه نقص یا عملیات غیر مهندسی در طراحی، تولید و راه اندازی این وسیله در هر جابجایی جان سرنشینان خود را در معرض خطر قرار می دهد.

یکی از موضوعات قابل اهمیت در آسانسورها، بهره‌وری و راندمان آسانسور است. آسانسورهای با بهره وری بالا وارد بازار شده اند که دارای سیستم های کنترل، سخت افزار و سایر سیستم های بهبود یافته هستند و انرژی کمتری مصرف می کنند ، جمع و جورتر هستند و حتی برق خود را به عنوان نیوری محرکه، تولید می کنند.

با این حال ، اگر چه صرفه جویی قابل توجهی در مصرف انرژی با سیستم های آسانسور با بهره وری برتر امکان پذیر است ، اما در مقایسه با سیستم های معمولی، هزینه های اضافه شده برای توجیه نصب سیستم های با بهره وری بالا فقط برای صرفه جویی در انرژی، بسیار زیاد میباشد و در لحظه اولیه راه اندازی برای بسیاری از مصرف کنندگان امکان پذیر نیست، با این وجود، این آسانسورها مزایای بسیاری غیر از مبحث انرژی را ارائه می کنند  از جمله عملکرد بالا و قابلیت اطمینان بیشتر، که ممکن است صاحبان ساختمانها را قانع کنند.

صرفه جویی در انرژی – که می تواند ده ها هزار کیلووات ساعت (کیلووات ساعت) در سال نسبت به آسانسورهای معمولی داشته باشند – ممکن است یک امتیاز برای صاحبان ساختمان باشد.

چه گزینه هایی وجود دارد؟

بدنه فنی و تخصصی کشور سوئیس و آلمان مسئولیت برای استاندارد سازی مصرف انرژی در آسانسور را به عهده گرفته اند، که منجر به تدوین استاندارد VDI 4707 و استانداردهای گسترده تر ISO-25745 شد. VDI 4707 آسانسورها را با توجه به عملکرد انرژی آنها اندازه گیری و طبقه بندی می کند و یک کلاس بندی کارآمد از درجه A تا G برای آسانسورها ارائه می دهد. این درجه بندی ترکیبی از اندازه گیری های انرژی سفر و آماده به کار است، و همچنین توسط ارتفاع، سرعت، بار و فرکانس استفاده تحت تأثیر قرار می گیرد. آسانسورهای با کارایی بالا و معمولی ممکن است از نظر نوع (هیدرولیک یا کشش) ، وجود یا عدم وجود چرخ دنده، نوع محرکی که استفاده می کنند یا توانایی تولید مجدد برق متفاوت باشند (جدول ۱)

[/vc_column_text][vc_single_image image=”6396″ img_size=”full” alignment=”center” parallax_scroll=”no”][vc_column_text text_larger=”no”]

انواع آسانسور

آسانسور هیدرولیکی

ساختمانهای کم ارتفاع (شش طبقه و کمتر) به طور متعارف آسانسورهای هیدرولیکی نصب می کنند که در آنها از مایعات برای بالا و پایین کردن خودرو استفاده می شود. این اتومبیل در زیر یک پیستون در یک سیلندر قرار دارد و هنگامی که موتور الکتریکی به یک پمپ هیدرولیک فشار می آورد تا مایع (به طور معمول روغن) را به داخل سیلندر هدایت کند ، آسانسور بلند می شود که پیستون را به سمت بالا سوق می دهد. برای پایین آوردن خودرو، سیستم فشار سوپاپی را باز می کند و همزمان با فشار آوردن وزن اتومبیل روی پیستون، مایع به داخل مخزن جریان می یابد. ماشین های هیدرولیک می توانند به طور موثر نیروی نسبتاً ضعیف پمپ را چند برابر کرده و نیروی قوی تری را که برای بلند کردن خودرو لازم است تولید کنند.

آسانسورهای هیدرولیکی ساده و ارزان هستند، اما نسبتاً ناکارآمد می باشند. زیرا فاقد وزنه تعادل آسانسورهای کششی هستند. با پایین آمدن ماشین، انرژی بالقوه ای که هنگام صعود در ماشین ذخیره می شود به گرما تبدیل می شود. در یک آسانسور کششی، با پایین آمدن ماشین، انرژی بالقوه به وزنه مقابل صعودی منتقل می شود.

آسانسورهای هیدرولیک در مقایسه با مکانهایی مانند مراکز خرید و فرودگاهها ، در مواردی که استفاده کمتری دارند، مناسب ترند.

با توجه به پیشرفت بهره وری انرژی آسانسور (PDF) از شورای آمریکایی برای صرفه جویی در مصرف انرژی (ACEEE) ، بهترین فرصت برای صرفه جویی در انرژی برای آسانسورهای هیدرولیک ، کارآیی بیشتر کابین (روشنایی ، تهویه ، موتورهای درب دار) است، حفظ تنظیم مناسب شیر، و به کارگیری حالت های آماده به کار متوالی مشخص شده در استانداردهای VDI و ISO. این تغییرات ممکن است بی اهمیت و کم تاثیر ​​به نظر برسد ، اما این پتانسیل وجود دارد که مصرف انرژی هیدرولیک را به نصف کاهش دهد.

آسانسور کششی

ساختمانهای میانی (۷ تا ۲۴ طبقه) و بلند مرتبه (حداقل ۲۵ طبقه) به طور متعارف از آسانسورهای کششی استفاده می کنند که دارای طناب های فولادی هستند که ماشین ها را بالا و پایین می کنند. در یک اتاق ماشین بالاتر از شافت آسانسور، یک سیستم کنترل موتور قرار دارد که کار چرخاندن شافت را انجام میدهد تا طناب جابجا شود.  کابل ها از روی این قرقره عمیق شیار دار می چرخند تا یک ماشین را به بالا یا پایین بیاورند. کابل ها در عین حال به یک وزنه متصل هستند که وزنی برابر با ۴۰ درصد ظرفیت قابل تحمل آسانسور را دارد. هدف از وزنه تعادل ایجاد تعادل برای صرفه جویی در مصرف انرژی است. با یک وزنه تعادل، آسانسور تقریباً مانند یک اره برقی کار می کند – موتور می تواند فقط با غلبه بر اصطکاک بین طناب ها و غرغره و اختلاف وزن بین ماشین و وزنه مقابل، ماشین را حرکت دهد.

آسانسورهای کششی شاهد توسعه مداوم فناوری های جدید هستند (جدول ۲).

علاوه بر موارد گفته شده، نرم افزارهای استفاده شده در آسانسورهای کششی برخی مزیت های خاص هم به وجود می آورند. از جمله:

• نرم افزار موجود در کابین بر اساس درخواستهای بین طبقات، بهتریت برنامه سفر را انتخاب می کنند تا با همسفر شدن افراد، حداقل انرژی مصرف شود و راندمان افزایش یابد.
• نرم افزار قابلیت های تفریحی مانند پخش موسیقی و ارتباط و تعامل با مخاطبان را ارائه می دهند.
• کلیدهای لمسی و تاچ پنلها در این نوع آسانسورها قابل استفاده هستند.
• پاسخ شبکه همراه با درایوهای احیا کننده در برنامه ریزی  این نرم افزارها، اجازه می دهد تا انرژی حاصل از ترمز آسانسور در هنگام کم شدن تقاضا ذخیره شود و بعداً در زمانیکه تقاضا زیاد است، از آن استفاده شود.

[/vc_column_text][vc_single_image image=”6397″ img_size=”full” alignment=”center” parallax_scroll=”no”][vc_column_text text_larger=”no”]

اتاقک ماشین یا خودرو

آسانسورهای قدیمی برای نگهداری تجهیزات آسانسور، از جمله سیستم کنترل درایو و آسانسور، به یک اتاق ماشین نیاز دارند. آسانسورهای بدون ماشین (MRL) در سال ۱۹۹۹ در ایالات متحده معرفی شدند و می توانند هیدرولیکی یا کششی باشند. آنها از یک موتور درایو با سرعت متغیر با بازده بالا استفاده می کنند که به اندازه کافی جمع و جور است و می تواند روی کابین آسانسور سوار شود و نیاز به اتاق دستگاه آسانسور را از بین ببرد. به طور معمول آسانسورهای MRL در وسط ساختمان های بلند مرتبه به عنوان آسانسورهای کششی اجرا می شوند. مانع عمده بازار برای آسانسورهای MRL کارآمد در ساختمانهای کم ارتفاع هزینه تمام شده است. آسانسورهای MRL کارایی را بهبود می بخشند ، اما با قیمت بالایی – هزینه حداقل ۲۵ تا ۳۰ درصد بیشتر از آسانسورهای هیدرولیک معمولی برای همان کاربرد. به دلیل کم ارتفاع بودن ساختمان، آسانسور دارای چرخه کار کوتاه تری است و با بهره وری از بازده ، بازده کمتری از سرمایه گذاری حاصل می شود.

جذابیت اصلی آسانسورهای MRL این است که باعث صرفه جویی در فضا می شوند و هزینه طراحی و ساخت یک پنت هاوس در پشت بام را از بین می برند. صاحبان ساختمان ممکن است بتوانند با درنظرگرفتن یک اتاق دستگاه آسانسور ، تا ۳۰۰۰۰ دلار پس انداز کنند که این می تواند دوره بازپرداخت ساده برای کاربردهای ساخت و ساز جدید را کاهش دهد.

چرخ دنده

آسانسورهای کششی می توانند دنده ای یا بدون دنده باشند. در آسانسورهای بدون دنده ، موتور مستقیماً میله ها را می چرخاند. در آسانسورهای دنده ای ، موتور یک چرخ دنده را می چرخاند که میله را می چرخاند. اگرچه آسانسورهای دنده ای هزینه کمتری دارند ، اما نمی توانند به سرعت آسانسورهای بدون دنده حرکت کنند ، که در نتیجه عملکرد ضعیف تری برای ساختمانهای بلند و متوسط ​​دارد. آسانسورهای دنده ای می توانند حداکثر ۵۰۰ فوت در دقیقه (دور در دقیقه) حرکت کنند ، در حالی که آسانسورهای بدون دنده می توانند با سرعت ۱۲۰۰ دور در دقیقه حرکت کنند. سرعت حداقل ۷۰۰ دور در دقیقه اغلب برای بلند و برخی از اواسط طوفان ترجیح داده می شود.

درایوها

درایو موتور آسانسور خروجی گشتاور موتور را تنظیم می کند تا شتاب، کاهش سرعت و سرعت حرکت را بدون توجه به بارگذاری خودرو بدست آورد. کارایی درایو یک م componentلفه مهم در بهره وری کلی آسانسور است. فقط به روزرسانی یک درایو قدیمی بدون تغییر در اجزای مکانیکی آن ، می توانید مصرف انرژی را تا ۳۰ درصد کاهش دهید. درایوهای منسوخ و ناکارآمد که ممکن است بخشی از سیستم های آسانسور موجود باشند اما دیگر در بازار وجود ندارند ، شامل مجموعه های مولد موتور جریان متناوب (AC) دو سرعته ، ولتاژ متغیر AC و جریان مستقیم (DC) هستند. درایوهای مدرن و کارآمد شامل درایوهای متغیر ولتاژ / فرکانس متغیر AC ، یکسوساز کنترل شده با سیلیکون DC و درایو های مدولاسیون عرض پالس DC هستند.

بازسازی

آسانسورهای کششی با بازده برتر اغلب از درایو های بازسازی برای ارائه بیشترین بازدهی ممکن استفاده می کنند. سیستم های احیا کننده موتور را هنگام نزول به عقب بر می گردانند تا مانند یک ژنراتور عمل کند و انرژی حاصل از آن به مصارف داخل ساختمان ارسال می شود. با موتورهای AC یا DC قابل استفاده است. درایوهای احیا کننده در آمریکای شمالی توسط ThyssenKrupp ، KONE ، Otis و Schindler ارائه می شود. هزینه های اجزای مدرن به طور چشمگیری هزینه های احیای مجدد را به قیمت های غیر احیا کاهش داده است. سیستم های احیا کننده می توانند بیش از ۱۰۰۰ کیلووات ساعت در سال صرفه جویی کنند و فناوری پیشرفته تری نسبت به درایوهای غیر احیا کننده هستند.

سایر اجزا components

موتورها

در قدیمی ترین آسانسورهای کششی از موتورهای DC استفاده می شود که کنترل سرعت بسیار خوبی را ارائه می دهند اما نسبتاً گران هستند. در اواخر دهه ۱۹۸۰ تا دهه ۱۹۹۰ ، موتورهای متناوب با قیمت پایین تری تولید شدند. امروزه از موتورهای DC فقط در ساختمانهای بلند تا بلند استفاده می شود ، جایی که عملکرد بالای آنها قیمت بالای آنها را توجیه می کند. متداول ترین موتور AC یک موتور القایی است که برای شروع حرکت کابین آسانسور به گیربکس نیاز دارد تا دور موتور را کاهش دهد و گشتاور مورد نیاز را تولید کند. برای این منظور معمولاً از چرخ دنده های ناکارآمد (۷۰ درصد کارآمد) استفاده می شود. سیستم های پیشرفته دارای موتورهای متناوب مغناطیسی دائمی و بدون سیم پیچ روتور هستند. این سیستم ها از ۱ تا ۳ درصد کارایی بیشتری نسبت به موتورهای القایی دارند و نیازی به گیربکس ندارند که بازدهی بیشتری را بهبود می بخشد. همچنین قطعات متحرک کمتری دارند و به یک درایو با فرکانس متغیر نیاز دارند.

کنترل ها

کنترل های جدید عملکرد راحت تر و کارآمدتری را برای ساختمان های بلند و متوسط ​​فراهم می کنند. کنترل های قدیمی و قدیمی از رله های الکترومکانیکی تشکیل شده اند. همه کنترل های آسانسور جدید مبتنی بر ریز پردازنده ها هستند. آسانسورها توسط نرم افزاری کنترل می شوند که ممکن است الگوریتم هایی برای صرفه جویی در مصرف انرژی داشته باشد (معمولاً به میزان ۵ درصد صرفه جویی نسبت به سیستم هایی که بدون چنین الگوریتم هایی کار نمی کنند). این نرم افزار به سیستم آسانسور این امکان را می دهد تا اتومبیل ها را در محل مورد نیاز خود قرار دهد – به منظور کارکرد نرم و کمترین زمان انتظار – و در صورت عدم نیاز به آسانسور اضافی ، آنها را خاموش کند. الگوریتم های مورد استفاده در چنین نرم افزاری مبتنی بر تجزیه و تحلیل الگوی استفاده از آسانسور به نام مطالعات ترافیک است. مطالعات ترافیکی توسط مشاوران حرفه ای آسانسور انجام می شود که از ابزارهای ویژه ای برای تعیین اندازه بهینه ، سرعت و تعداد آسانسور برای ساختمان بر اساس اوج استفاده استفاده می کنند.

روشنایی

روشنایی خودرو و کابین ها از منابع نوری کارآمد مانند LED ها استفاده می کند که می توانند توسط سنسورها کنترل شوند.  باز شدن درها باعث می شود لرزش کافی برای روشن شدن چراغ ها ایجاد شود. اکثر سیستم های کنترلی مدرن این توانایی را دارند که هنگام استفاده از خودرو، از نور و فن تهویه استفاده نکنند.

چگونه بهترین انتخاب را انجام دهیم

اگرچه امروزه سیستمهای آسانسور در بازار از نظر بازدهی انرژی بسیار متفاوت هستند ، اما کارآمدترین سیستمها صرفاً به دلیل صرفه جویی در مصرف انرژی بسیار پرهزینه هستند. دوره های بازپرداخت ساده از ۲۱ تا ۲۰۷ سال در موارد مثال در جدول ۳ نشان داده شده است. این جدول به عنوان یک راهنما می تواند با در نظرگرفتن میزان مصرف انرژی و با در نظر گرفتن دوره زمانی بازگشت یا مصرف دراز مدت انرژی به شما راهنمایی کند تا بهترین انتخاب را انجام دهید. البته این جداول در برخی از کشورها و از طریق استانداردهای ملی بهینه شده هستند و می توانند به عنوان راهنمای اصلی مورد استفاده قرار گیرند. در هر صورت اینکه شما از چه سیستمی استفاده کنید، یک موضوع کاملا فنی و تخصصی است و پیمانکار یا مجری موظف است تا پیشنهادات بررسی شده ای را ارائه نماید و شما را برای انتخاب درست همراهی کند.

[/vc_column_text][vc_single_image image=”6398″ img_size=”full” alignment=”center” parallax_scroll=”no”][/vc_column][/vc_row]